RECENSIES SAMEN IN ZEE
Samen in zee
JORIS HENQUET - De Volkskrant, 1 november 2011
De muziek van Zijlstra wordt 'maritieme kleinkunstjazz' genoemd. Dat dekt de lading prima.
Samen in zee door Zijlstra. In De Kleine Komedie Amsterdam, 30 oktober. Tournee tot 28 mei 2012, wallisfinkers.nl
Wie een theaterconcert van Jeroen Zijlstra en zijn band bezoekt, stapt een uniek universum binnen: een wereld van zeelui, vissersboten en het leven op het water. Zijn liedteksten bevatten woorden en strofes die je niet elke dag tegenkomt in het Nederlandse lied: 'De wassende zee', 'naar de einder varen', 'oude netten op de havenkant' en 'hij heeft een ziel, een ziel van zout'.
Voor de muziek van Zijlstra is dan ook de term 'maritieme kleinkunstjazz' bedacht, en dat dekt de lading prima.
Niet dat de twintig nieuwe liederen uit Samen in zee zich alleen maar aan de kust of op het water afspelen. Een groot deel van de liedjes staat direct of indirect in het teken van Ramses Shaffy, een van de muzikale helden die de voormalig Noordzeevisser Jeroen Zijlstra uit Wieringen deed besluiten om naar Amsterdam te verhuizen en in die stad de jazz te ontdekken.
Samen in zee
WIGGELE WOUDA - Friesch Dagblad, 14 november 2011
Jeroen Zijlstra wederom imponerend, maar toch...
Samen in zee door Zijlstra. In De Lawei in Drachten, 12 november.
Het is krabben aan de korst van het geweten dat het bestaan in balans houdt
Er zijn maar weinig zangers die zingen vanuit een passie en een ongecompliceerde gedrevenheid die tegelijkertijd van het toneel afspatten bij elk lied dat ze zingen. Er zijn maar weinig zangers die de taal weten te kneden in de vorm van hun eigen unieke talenten. Er zijn maar weinig zangers die met hun teksten echoën op zo'n pure wijze die ver boven zichzelf uitstijgt. En er zijn maar weinig zangers die zo authentiek zijn dat het een voorrecht is om bij hun concert aanwezig te mogen zijn. Jeroen Zijlstra is een van die weinige zangers en tekstdichters.
Bij het grote publiek is hij absoluut niet bekend. Misschien gelukkig maar. Want nu is een concert bijwonen van Jeroen Zijlstra een heel intieme ervaring. Voortdurend zit je bij zijn nieuwste theatertour Samen in Zee soms mijmerend te reflecteren op je eigen gevoelens als hij een oud nummer zingt als Durgerdam slaapt over de verloren liefde in de metafoor van een haven.
Maar Samen in Zee is vooral een indrukwekkende en stilzwijgende ode aan Ramses Shaffy. Alle twintig -nieuwe- nummers zijn gedrenkt in de herinnering aan Shaffy die Zijlstra op veertienjarige leeftijd ontdekte. En ze hebben beiden heel veel gemeen. De weemoed die uit de 'kalme' teksten van Jeroen Zijlstra spreekt, is de weemoed die Shaffy zo schitterend verwoordde in bijna al zijn teksten. Het is krabben aan de korst van het geweten dat het bestaan in balans houdt; het is het stille huilen om het onbestemde.
De voormalige visserman Zijlstra uit Wieringen heeft natuurlijk door dat leven zijn inzicht gekregen in het ongewisse bestaan, in de romantiek en het avontuur. Maar hij heeft dankzij de visserij ook een gouden anker gevonden in de zee als metafoor. Dan is de haven een vrouw, de ruwe zee het leven en het zoute water de ziel die alles beweegt. Het levert voor dit concert ook weer een aantal pareltjes op met zinnen die regelrecht belanden zo ergens tussen je hartstreek. 'Hij heeft een ziel van zout, zonder deining niets te zeggen.' Het zijn ongemakkelijke teksten, maar altijd raak in hun eenvoud.
Toch kan dit concert mij niet voor de 100 procent bekoren omdat Zijlstra soms te veel de nadruk legt op het ruwe jazzachtige. Daar ligt z’n kracht niet. En al helemaal niet in zijn trompetspel. Bij hem hoort trouwens eerder de warmte van een bugel, maar dit terzijde. Zijlstra zingt overigens niet alleen in dit programma. Naast hem heeft hij nu jazz-zangeres Lydia van Dam, die uiteraard al dat jazz naar zich toetrekt. Het levert een programma met gemixte gevoelens op die de kern van Zijlstra -hoeveel plezier de musici en Van Dam ook uitstralen en hoe prachtig dat ook is om te zien- geen goed doen.
NRC Handelsblad - Henk van Gelder , 27 oktober 2011
**** sterren
Melancholiek
Het vierde nummer op Samen in Zee, de nieuwe cd van liedjesmaker Jeroen Zijlstra en de band die zijn achternaam draagt, heet Blues voor Ramses. In herfstige tinten beschrijft het hoe winters het in Amsterdam is geworden, en hoe koud - waarbij in Shaffy's eigen woorden " 't is stil in Amsterdam" als een soort van mantra de coupletten afsluit. Maar het blijft niet bij dat ene, verstilde lied. Ook in andere nummers duiken flarden van Ramses Shaffy op.
Bovendien zingt Zijlstra hier een paar sterke duetten met Lydia van Dam, die in hun onstuimigheid herinneringen oproepen aan Shaffy's samen zang met Liesbeth List. Zijlstra's hese, vaak tedere timbre en Van Dams wendbare zangstem gaan als vanzelfsprekend samen. Het is een bijzondere samenwerking die ook wordt voortgezet in de theatertournee die Zijlstra met dit nieuwe repertoire maakt.
Zijlstra is geen kopie van Shaffy. Gelukkig niet. Hij is melancholieker, maakt als voormalig zeeman mooi gebruik van maritieme metaforen en schept met zijn fonkelende trompet een bluesy sfeer. Maar dat zijn bewondering voor Shaffy hem extra heeft geïnspireerd, is in elk nummer te horen.
Nederlands Dagblad - Herman Veenhof , 16 december 2011
**** sterren
Zijlstra cd's Samen in Zee en Liefde & Dorpsgevoel
Ongewis op water lopen
Zijlstra is de naam van een man, Jeroen, die zowel omfloerst als zilt kan zingen en mooi trompet speelt, maar ook van een hechte band die zijn unieke teksten, altijd met eiland, zee en schip verbonden, ongelooflijk goed, swingend en ontroerend verstild uitvoert.
Dat is vooral het geval op een cd van twee jaar geleden, die de liedjes bevat van een theaterprogramma waarmee tot voor kort werd rondgetrokken. Naast leuke stampers als 'Dwars door het midden', jeugdherinneringen aan de roze klapkauwgom Bazooka Joe en de lyriek van de 'Meeuwenblues' is er een prachtig lied dat 'Over water' heet, met dit couplet:
Iemand heeft de zee begrepen
Iemand heeft jouw angst verstaan
Iemand is er uit de chaos opgedoken
Hij dorst te lopen op het water
Door die ene wist men later
Dat in diepe nood een hand wordt uitgestoken
In de luwte schuilt de waarheid
In de schaduw wacht het licht
In het donker gaan je ogen open
In de moeite van het wachten
Ligt de ruimte, vind je moed
In de stilte gaanje oren open
Hoor je het toch goed
Zijlstra moetje niet verchristelijken: de nieuwe, gedurfd experimentele, maar ook wat neuzelende plaat Samen in Zee, met een hoofdrol voor zangeres Lydia van Dam en mooie rondzingende herinneringen aan en verwijzingen naar Ramses Shaffy (zijn leven is nu ook een musical) heeft een nummer dat 'samen eenzaam' heet en in een strofe gaat over een pastoor die in zijn leeg geraakte kerk stug doorpreekt ('Laten we samen Lucas 10 lezen').
Voor het altaar bidt de priester
In zijn eentje voor het Koninkrijk van God
Ook al staat het water aan zijn lippen
Is het schip verzakt en 't glas in lood kapot
In zijn gebeden smeekt de herder om een
Kudde die opnieuw zijn kerk bevolkt
De wereld lijkt van God verlaten
Maar hij glimlacht, hij heeft't licht gezien.
Zijlstra is getrouwd met een theologe in de PKN; hij is ook iemand die om half zes's middags vol vis en bier kan zitten. Beide laten hun sporen na.
