Volkskrant, 28 november 2006, Patrick van den Hanenberg

​

Zijlstra treurt in stijl over verleden​

​

Zijlstra, Stel je voor, 26 november 2006, De Kleine Komedie, Amsterdam

​

Als Chet Baker en Miles Davis niet op zijn pad waren gekomen, was Jeroen Zijlstra waarschijnlijk nog steeds kabeljauwvisser. Of misschien was hij bij een verzekeringsmaatschappij in zijn geboortestreek in Noord-Holland terecht gekomen. Maar de Amerikaanse trompettisten lokten hem naar het conservatorium in de grote stad.

Hij nam zijn vijftien jaren op zee en zijn jeugd op het voormalige eiland Wieringen in zijn koffer mee. Dat blijkt een onuitputtelijke inspiratiebron, want na drie cd's en programma's gaat het nog steeds over vis en het dorpsleven. Dat klinkt saaier dan het is, want de band Zijlstra beheerst meerdere muziekstijlen, van folk tot rock-jazz. Het hart van de band wordt gevormd door zanger/trompettist Jeroen Zijlstra en saxofonist/componist Rutger Molenkamp, die regelmatig de strijd aangaan op hun blaasinstrumenten. Nieuw op toetsen is Pieter Jan Cramer, die met Oscar Peterson-achtige snelheid kan spelen, maar ook rustgevend tapijt van vragende akkoorden kan neerleggen. Met hem erbij kan elke levenspijn worden verzacht, want volgens Jeroen Zijlstra heb je daar alleen een accordeon en een driekwartsmaat voor nodig.